اعلام غافلگیرکننده نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، درباره هدف‌گیری سال ۲۰۷۰ برای به صفر رساندن انتشار میزان خالص کربن با چند تعهد بلندپروازانه همراه بوده است.
هند که پس از چین و ایالات متحده یکی از سه تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه‌ای است، پیش از این، از متعهد کردن خود به انتشار خالص صفر دوری گزیده و در عوض اقدام بیشتر کشورهای توسعه‌یافته را خواستار شده بود.
پیش از مذاکرات آب‌وهوایی سازمان ملل، هند همچنین تاکید کرده بود که اهداف صفر خالص از مسیر دستیابی به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کم‌اهمیت‌تر است. با این حال، از زمانی که چین در سال گذشته، هدف زمانی خود برای خالص صفر را سال ۲۰۶۰ اعلام کرد، فشار بر هند افزایش یافت.
بیانیه روز دوشنبه آقای مودی در اجلاس کاپ۲۶ در گلاسکو، اهداف بلندپروازانه افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای را شامل می‌شد که کارشناسان معتقدند می‌تواند در سال‌های آینده برای این کشور تحول‌آفرین باشد.
هدف [زمانی] آقای مودی برای دستیابی هند به انتشار خالص صفر، ۲۰ سال دیرتر از اغلب کشورها و ۱۰ سال دیرتر از چین است. با این حال، سهم هند از انتشار کربن [از نظر] تاریخی نیز بسیار کمتر از کشورهای توسعه یافته‌تر مانند ایالات متحده و چین است.
صفر خالص که به آن هیچ‌سویگی کربن (carbon neutrality) نیز گفته می‌شود، به این معنا نیست که یک کشور انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را به صفر برساند، بلکه به معنای وضعیتی است که در آن انتشار گازهای گلخانه‌ای با جذب و حذف گازهای گلخانه‌ای از جو از طریق هوا‌کش‌های کربن و فناوری‌های مختلف دیگر جبران می‌شود.
یکی از بلندپروازانه‌ترین اهداف توافقنامه پاریس این بود که جهان تا سال ۲۰۳۰، انتشار گازهای گلخانه‌ای را به نصف کاهش دهد و تا سال ۲۰۵۰ به هیچ‌سویگی جهانی کربن دست یابد تا به این ترتیب به ۵۰ درصد احتمال محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد برسد.
آقای مودی روز دوشنبه گفت که هند ظرفیت انرژی غیرفسیلی خود را تا سال ۲۰۳۰ به ۵۰۰ گیگاوات خواهد رساند.
او همچنین متعهد شد که تا همان سال، ۵۰ درصد انرژی هند از منابع تجدیدپذیر تامین شود. اگرچه این کشور در چند سال گذشته گام‌های بلندی در این زمینه برداشته است، [اعلام اهداف جدید] نسبت به ظرفیت فعلی انرژی‌های تجدیدپذیر هند جهش بزرگی است.
آقای مودی اعلام کرد که هند از هم‌اکنون تا سال ۲۰۳۰، مجموع انتشار پیش‌بینی‌شده کربن خود را یک میلیارد تن کاهش خواهد داد. علاوه بر این، هند تا آن دوره، «تراکم کربن» در اقتصاد خود را هم کاهش می‌دهد. این معیاری از میزان کالاهای تولید شده به ازای هر واحد انرژی است. این معیار برای هند هم‌اکنون ۳۵ درصد و هدف اعلام‌شده رساندن آن به ۴۵ درصد است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دکتر نوروز دوباش، استاد مرکز تحقیقات سیاستگذاری اندیشکده سیاست عمومی، گفت که بیش از تعهد خالص صفر هند که البته دارای اهمیت دیپلماتیک است، این اهداف اعلام‌شده دیگرند که در سال‌های پیش رو تغییرات واقعی را سبب خواهند شد.
دکتر دوباش گفت: «اهداف اعلام‌شده مربوط به راه‌آهن، ظرفیت غیرفسیلی و ظرفیت‌های هدف‌گیری‌شده برای انرژی‌های تجدیدپذیر بسیار جالب‌ترند.» او افزود: «این‌ها همان چیزی است که به هند امکان می‌دهد در دهه آینده به توسعه کم‌کربن گذار کند.» آقای مودی در سخنرانی خود به تعهدی برای رسیدن به خالص صفر کربن در خطوط راه‌آهن هند تا سال ۲۰۳۰ اشاره کرده بود. البته این تعهدی است که اولین بار سال گذشته اعلام شد.
با این حال، علی‌رغم توسعه سریع ظرفیت انرژی سبز در هند، این کشور همچنان به شدت به زغال‌سنگ وابسته است و دومین تولیدکننده و مصرف‌کننده بزرگ این سوخت فسیلی ناپاک در جهان است. در حالی که تعهدات هند بر افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر متمرکز است، از تعهد به اینکه چقدر زود قرار است مصرف زغال‌سنگ متوقف شود یا ساخت نیروگاه‌های جدید [با سوخت زغال سنگ] چه زمانی قرار است متوقف شود، هیچ حرفی در میان نیست.
آشیش فرناندز، مدیرعامل کلایمت ریسک هورایزنز، گفت: «با توجه به تغییر اقتصادی بخش انرژی و ارزان‌تر شدن انرژی‌های تجدیدپذیر و ذخیره‌سازی باتری نسبت به [فناوری جدید] زغال‌سنگ، هند در موقعیت خوبی قرار داشت که به کنار گذاشتن استفاده از [فناوری جدید] زغال‌سنگ و افزایش قیمت زغال‌سنگ متعهد شود. این واقعیت که هند این تعهد را نپذیرفته، مایه نگرانی و فرصت از دست‌رفته بزرگی است.»
«برنامه هند برای توقف رشد انتشار [کربن] از محل مصرف زغال‌سنگ و نفت و شروع کاهش تدریجی آن چیست؟ هند به دلایل مالی و زیست محیطی نمی‌تواند به گسترش بخش زغال‌سنگ خود ادامه دهد. هند هم‌اینک مجوز ساخت نیروگاه جدید ۲۶ گیگاواتی زغال‌سنگ را در دست بررسی دارد. ساخت این‌ها یک فاجعه برای آب‌وهوا خواهد بود و اقتصاد هند را به برق گران‌قیمت متکی می‌کند.»
دکتر وایبهاو چاتورودی، عضو شورای انرژی، محیط زیست و آب (سی‌ای‌ای‌دبلیو)، گفت که اگرچه هدف صفر خالص هند ممکن است دیرتر از دیگران اعلام شده باشد، در واقع از چین یا اتحادیه اروپا جاه‌طلبانه‌تر است.
دکتر چاتورودی در بیانیه‌ای گفت: «ما در سی‌ای‌ای دبلیو انتظار داریم که این نقشه راه روشنی برای بازارهای انرژی هند و جهان ارائه کند و سرعت حرکت به سمت کربن‌زدایی عمیق و آینده ۱.۵ درجه سانتیگراد را شتاب بخشد. این اعلامیه در همخوانی با آخرین گزارش سی‌ای‌ای‌دبلیو، همچنین طرحی را برای گذار هند به اقتصاد کم‌کربن ارائه خواهد کرد.»
او گفت: «نخست‌وزیر با اعلام سال خالص صفر، برای آن دسته از مخترعان خارجی و داخلی که می‌خواهند در تحقیق و توسعه و ساخت و استقرار فناوری‌های سبز در هند سرمایه‌گذاری کنند، فرش قرمز پهن کرده است.» اما دکتر چاتورودی افزود: «با این حال، لازم است که تلاش‌های هند با تخصیص منابع مالی آب‌وهوایی کشورهای توسعه‌یافته حمایت شود. بدون سرمایه خارجی، این گذار بر اساس شرایطی که دو طرف راضی باشند، دشوار خواهد بود.»
موضوع تامین مالی هسته اصلی موضع هند در اجلاس‌های آب‌وهوایی بوده است. در کاپ۲۶، آقای مودی این موضوع را تکرار کرد و یک تریلیون دلار بودجه برای آب‌وهوا درخواست کرد.
او گفت: «امروز که هند تصمیم گرفته است با تعهد جدید و انرژی جدید به جلو حرکت کند، تامین مالی آب‌وهوایی و انتقال فناوری کم‌هزینه اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. امروز مهم است که همانطور که پیشرفت کاهش [آسیب به] آب‌وهوا را پیگیری می‌کنیم، تامین مالی آب‌وهوایی را هم پیگیری کنیم.»
با این حال، برخلاف سال ۲۰۱۵، تعهدات هند در این سال با هیچ پیش‌شرط مالی همراه نیست. این کشور موفق شد بدون هیچ گونه بودجه قابل‌توجهی برای آب‌وهوا به بسیاری از اهداف اولیه پاریس دست یابد.
© The Independent
